นิทาน 10 เล่มที่มีข้อคิดดีๆ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสังคมหนึ่งที่สามารถเรียนรู้บทเรียนหนึ่งหรือสองบทเรียน (หรือสิบบทเรียน) จากนิทานคลาสสิกที่มักจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับมนุษย์ได้ ยุคนั้นมาถึงแล้ว และสังคมนั้นก็คือ... เอ่อ เราทุกคนนั่นแหละต่อไปนี้เป็นบทเรียน 10 ประการสำหรับมนุษย์ยุคใหม่ ซึ่งยืมมาจากหมูขี้เกียจ ไก่ที่เสแสร้ง และแน่นอน หมาป่าตัวใหญ่ที่ชั่วร้าย

ลูกหมูสามตัว
เรื่องย่อ: หมูสามตัวสร้างบ้านใหม่คนละหลัง ตัวแรกใช้ฟาง ตัวที่สองใช้กิ่งไม้ และตัวที่สามใช้อิฐ หมาป่าตัวใหญ่ดุร้ายที่ดูเหมือนจะไม่ฮาลาลปรากฏตัวขึ้น มันหายใจรดฟางและกิ่งไม้อย่างรวดเร็ว หมูทั้งสองตัววิ่งหนีไปยังอาคารอิฐที่พ่นควันได้น้อยกว่า หมาป่าพยายามบุกเข้าไปในบ้านทางปล่องไฟ แต่กลับตกลงไปในน้ำเดือดและตายไปบทเรียน: เห็นได้ชัดว่าฟางและกิ่งไม้ไม่ใช่วัสดุก่อสร้างที่แนะนำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ลึกลงไปในห่วงโซ่อาหาร หมูที่พยายามสร้างบ้านอิฐแบบเดิมๆ กลับอยู่ในสถานะที่ดีที่สุดที่จะอยู่รอดจากความท้าทายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของชีวิต ซึ่งรวมถึงสัตว์กินเนื้อด้วย การประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: หมูก่ออิฐไม่เพียงแต่มีความพร้อมมากกว่าหมูตัวอื่นๆ เท่านั้น แต่ยังรวมถึงมวลมนุษยชาติอีกมากมาย ด้วยสติปัญญาที่เหนือกว่าและร่างกายที่ว่องไว (และน่ากินน้อยกว่า) มนุษย์โฮโมเซเปียนส์จำนวนมากจึงไม่สามารถเลี้ยงดูพวกมันได้ออกกำลังกาย? โภชนาการที่เหมาะสม? การอ่านอะไรที่ยาวกว่าทวีต? สิ่งเหล่านี้ต้องใช้ความพยายาม และเช่นเดียวกับบ้านที่สร้างอย่างมั่นคง การดูแลตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่เราทุกคนควบคุมได้อย่างแท้จริง จะส่งผลดีเมื่ออุปสรรคในชีวิตมาถึงเราคิดจริง ๆ เหรอว่าเป็นเรื่องบังเอิญที่จำนวนผู้เสียชีวิตจากโควิด-19 ในประเทศที่มีโรคอ้วนระบาดสูงกว่าถึง 10 เท่า? เรากินของเสียมากกว่าหมู... แทนที่จะคาดหวังว่าจะผ่านพ้นวิกฤตสุขภาพระดับโลกไปได้โดยไม่ถูกเผาจนเถ้าถ่าน แม้แต่หมูก็รู้ดีกว่า (อย่างน้อยก็หนึ่งในสาม)

หนูน้อยหมวกแดง
โครงเรื่อง: ในภาพยนตร์คลาสสิกเรื่องใหญ่โต ดุร้าย และเต็มไปด้วยหมาป่าบุกบ้าน เด็กสาวคนหนึ่งเดินทางข้ามทั้งแม่น้ำและป่าเพื่อไปยังบ้านคุณยาย แม้สัญญากับแม่ว่าจะไม่คุยกับคนแปลกหน้า แต่หญิงสาวปากร้ายคนนี้กลับไม่เพียงแต่คุยกับสัตว์นักล่าเท่านั้น แต่ยังเปิดเผยจุดหมายปลายทางของเธอด้วย ขึ้นอยู่กับเวอร์ชัน หมาป่าจะมุ่งหน้าไปหาคุณยายและกินเธอหรือไม่ก็ขังเธอไว้ในตู้เสื้อผ้า จากนั้นเจ้าหมาป่าผู้แต่งตัวข้ามเพศก็ปลอมตัวเป็นมนุษย์หญิงชราอย่างแนบเนียน จนหลานสาวของคุณยาย ซึ่งอาจจะพิการทางสายตาอย่างรุนแรงหรือพิการทางการเรียนรู้อย่างรุนแรงกว่านั้น เชื่ออย่างสนิทใจ มีเพียงคนตัดไม้เท่านั้นที่ได้ยินเสียงกรีดร้องของหญิงสาวเมื่อหมาป่าสารภาพความจริงเกี่ยวกับความตั้งใจทำอาหารของเขา จึงช่วยหญิงสาวไม่ให้กลายเป็นของหวานบทเรียน: อย่าเชื่ออย่างมืดบอดว่าโลกจะกลืนกินคุณ (หรือคุณยายของคุณ) จนหมดลมหายใจการประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: เราจะเริ่มต้นอย่างไรดี? กับพวกโง่ฝ่ายซ้ายที่ไม่ตระหนักว่าเครือข่ายข่าวอย่าง CNN โกหกหรือบิดเบือนข้อเท็จจริงให้กลายเป็นภูเขา – โดยทั่วไปแล้วคือการบิดเบือนสิ่งที่พวกอนุรักษ์นิยมบางคนพูดอย่างเกินจริง – เพียงเพื่อให้พวกเขาดูต่อและเพิ่มเรตติ้งของตัวเอง? หรือกับพวกโง่ฝ่ายขวาที่เชื่ออย่างจริงจังว่า แม้จะมีหลักฐานมากมายที่ขัดแย้งกัน แต่ผู้สมัครที่พวกเขาเลือกกลับชนะการเลือกตั้งครั้งล่าสุด? ทุกวันนี้มีคนน้อยมากที่มีเครื่องตรวจจับเรื่องไร้สาระที่มีประสิทธิภาพ การไม่สามารถรับรู้เจตนาแอบแฝง – หมาป่าในคราบยาย – เป็นสาเหตุสำคัญของความแตกแยกในสังคมตะวันตก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอเมริกา

เด็กชายผู้ร้องว่าหมาป่า
เรื่องย่อ: เด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งได้รับมอบหมายให้ดูแลฝูงแกะใกล้หมู่บ้านเล็กๆ ของเขา เขาจึงตัดสินใจหาความสนุกสนานเล็กๆ น้อยๆ กับคนในเมือง “หมาป่า! หมาป่า!” เขาร้องออกมา พร้อมกับเอ่ยชื่อตัวร้ายสุดโปรดในนิทาน เพื่อนบ้านต่างรีบวิ่งไปยังฉากที่ไม่มีหมาป่า เด็กชายหัวเราะเยาะพวกเขา จากนั้นเขาก็ทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้อีกสามครั้ง หมาป่าปรากฏตัวขึ้น ซึ่งตอนนี้หูของมันคงจะดังกังวานไปแล้ว เมื่อไม่มีน้ำเดือดหรือคนตัดไม้ติดอาวุธอยู่ในสายตา มันจึงเริ่มล่าแกะสักตัวสองตัวหรือสามตัว “หมาป่า! หมาป่า!” เด็กชายร้องออกมา ในแบบฉบับ “หลอกข้าห้าเท่า ความอับอายขายหน้าจงบังเกิดแก่พวกเรา” ไม่มีใครสนใจคำเรียกของมันในครั้งนี้ แม้แต่สหภาพเชพเพิร์ดผู้ทรงพลังก็ไม่อาจช่วยงานของเด็กชายคนนี้ไว้ได้บทเรียน: ไม่มีใครเชื่อคนโกหก แม้ว่าเขาจะพูดความจริงก็ตามการประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: ในขณะที่เรื่องก่อนหน้า หนูน้อยหมวกแดง พูดถึงความหลงเชื่อ คติสอนใจของเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่ตรงกันข้าม นั่นคือ ความเย้ยหยันที่แพร่หลายในสังคม อันเป็นผลจากการถูกเจ้าหน้าที่ในตำแหน่งต่างๆ โกหกมาเป็นเวลานานหลายสิบปีพวกเสรีนิยมและอนุรักษ์นิยม นักการเมืองและนักข่าว ผู้บริหารระดับสูงและผู้นำสหภาพแรงงาน ล้วนแต่เป็นคนโกหกเป็นนิสัย และผลักดันให้สาธารณชนยักไหล่กว้างๆ แล้วพูดว่า "พวกเขาไม่ซื่อสัตย์กันหมด ฉะนั้นก็ช่างหัวพวกมันไป" ผลที่ตามมาคือความไม่สามารถแยกแยะความจริงจากคำโกหกได้ แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ชัดเจน ขาว-ดำก็ตาม ซึ่งเป็นการคลุมเครือที่เกิดจากการโกหกและความผิดหวังมาหลายปี

แจ็คกับต้นถั่ว
เรื่องย่อ: ชายหนุ่มยากจนคนหนึ่งแลกวัวกับถั่ววิเศษ การตัดสินใจครั้งนี้ทำให้เขาแทบไม่สงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงยากจนข้นแค้น แม่ของเขารีบโยนถั่ววิเศษออกไปนอกหน้าต่าง และน่าจะกวาดล้างยาเสพติดในห้องนอนของแจ็คอย่างละเอียด แต่เช้าวันรุ่งขึ้น แจ็คตื่นขึ้นมาเจอต้นถั่วยักษ์ที่ทอดยาวไปถึงสวรรค์ เขาปีนขึ้นไป เพราะเขาไม่ได้มีงานอะไรให้ทำหรืออะไร แจ็คไปถึงก้อนเมฆก้อนหนึ่ง ซึ่งมียักษ์ผู้หนึ่งเป็นเจ้าของเหรียญทองเพียงคนเดียว แจ็คกลายเป็นอาชญากรเต็มตัวและขโมยเหรียญทองเหล่านั้นไป วันรุ่งขึ้น เขากลับมาเอาห่านที่วางไข่วิเศษ แม้ว่าตอนนี้จะมีแหล่งแร่มีค่าที่ยั่งยืนแล้ว แต่แจ็คก็กลับมาขโมยพิณทองคำ แต่พิณกลับส่งเสียงดัง และยักษ์ก็ไล่ตาม แจ็คลงไปถึงก้นทะเลและตัดก้านของมันลง ฆ่ายักษ์ในตอนจบที่ใครๆ ก็บรรยายว่ายุติธรรมบทเรียน: อย่างเป็นทางการแล้ว หลักศีลธรรมเกี่ยวข้องกับการใช้ประโยชน์จากโอกาสในชีวิตแต่เมื่อพิจารณาว่าแจ็คเป็นหัวขโมยที่ไม่พอใจหลังจากปล้นโรงงานผลิตทองคำที่มีชีวิตจริง ๆ คำว่า "อย่าโลภ" จึงผุดขึ้นมาในใจการประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: สังคมหมกมุ่นอยู่กับแนวคิด "มากกว่า" ตั้งแต่ระดับบนลงล่าง ตั้งแต่บริษัทที่ให้ความสำคัญกับผลกำไรของผู้ถือหุ้นในระยะสั้นมากกว่าความรับผิดชอบต่อสังคม ไปจนถึงคนทั่วไปที่คิดว่าการซื้อครั้งต่อไปจะเป็นกุญแจสู่ความสุข ดูเหมือนว่าการซื้อมากเกินไปไม่เคยเพียงพอ การสะสมความมั่งคั่งโดยลดคุณค่าส่วนบุคคลลงเป็นหนทางสู่การล้มละลายทางศีลธรรม

ลูกเป็ดขี้เหร่
เรื่องย่อ: ลูกเป็ดตัวหนึ่งฟักออกมาเป็นบิลลี่แห่งตระกูลบอลด์วินอย่างแท้จริง หน้าตาประหลาด รูปร่างผิดรูป และค่อนข้างไม่น่ามอง แม้แต่แม่ของลูกเป็ดก็ยังปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเธอทำสิ่งที่น่าเกลียดเช่นนั้น หากพฤติกรรมเช่นนี้เป็นเรื่องปกติ คอลิน แฮงค์สก็เป็นหนึ่งในผู้โชคดี

อย่างไรก็ตาม ลูกเป็ดวิ่งหนีไป และในตอนแรกโลกก็เห็นด้วย หญิงชราใจร้ายและคนขี้แพ้คนหนึ่งเรียกลูกเป็ดว่าน่าเกลียด แต่ชาวนาผู้ใจดีพาลูกเป็ดกลับบ้านเพื่อขี่ม้าฝ่าฤดูหนาว เมื่อลูกเป็ดกลับมาที่บ่อน้ำ เงาสะท้อนในน้ำเผยให้เห็นหงส์แสนสวย ในเวอร์ชันของฉัน หงส์ฆ่าแม่และพี่น้องของมัน แต่นั่นอาจไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นบทเรียน: การตัดสินคนอื่นจากความแตกต่างไม่เพียงแต่ไม่ยุติธรรมเท่านั้น แต่ยังเป็นการมองการณ์ไกลอีกด้วยการประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: การขับไล่ใครบางคนออกจากกลุ่มเพราะความแตกต่าง? ฟังดูเหมือนวัฒนธรรมการยกเลิกสำหรับฉัน ไม่ว่าจะมีรูปร่างหน้าตาดีหรือไม่ ผู้คนก็ทำสิ่งที่น่าเกลียด พวกเขาทำผิดพลาด มีสมมติฐานที่ผิด และกระทำการอย่างไม่ฉลาด การขาดการให้อภัยและความอดทนในสังคมยุคใหม่นั้นไม่ดีต่อสุขภาพ และน่าเสียดายที่แนวโน้มขาลงอีกประการหนึ่งที่เลวร้ายลงจากโซเชียลมีเดีย ยิ่งไปกว่านั้น ลัทธิชนเผ่านั้นน่าเกลียดชังโดยเนื้อแท้ ฝ่ายซ้าย หมายถึงการกีดกันผู้คนออกจากการเมืองอัตลักษณ์แบบ “ก้าวหน้า” เพียงเพราะเพศ สีผิว หรือรสนิยมทางเพศของพวกเขาทำให้ไม่สามารถเห็นอกเห็นใจกันได้อย่างสมบูรณ์ ส่วนฝ่ายขวาก็เห็นถึงความน่าเกลียดชังที่คล้ายคลึงกัน นั่นคือการเอาชนกลุ่มน้อยไปเป็นแพะรับบาป เช่นเดียวกับความรุนแรงที่เพิ่มขึ้นจากโควิด-19 ที่มีต่อชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชียซึ่งเป็นตัวอย่างล่าสุด

ไก่น้อย
เรื่องย่อ: ไก่บ้าบิ่นตัวหนึ่งถูกกระรอกซุ่มซ่ามทำลูกโอ๊กหล่นใส่หัว กระสุนปืนกลิ้งหายไป ทิ้งให้ไก่ที่บาดเจ็บจนหัวกระแทกพื้นไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงของอาการปวดหัว ไก่ตัวจิ๋วที่ดูเหมือนจะดูข่าวทางเคเบิลบ่อย ๆ ตัดสินใจว่าฟ้ากำลังจะถล่ม เขาชักชวนเพื่อนฝูงหลายคนให้กลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด และพวกเขาก็นำคดีไปฟ้องกษัตริย์ ด้วยความไม่เชื่อในฟ้าที่กำลังถล่มลงมา พระองค์จึงทรงนำคณะลูกขุนโดยพฤตินัยกลับไปยังที่เกิดเหตุ เมื่อกระรอกปรากฏตัวขึ้นเพื่อสอบถามเกี่ยวกับถั่วที่หายไป เรื่องราวก็คลี่คลายลงอย่างน่าพอใจของทุกคนบทเรียน: การคิดมากกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนท้องถนน – หรือแม้กระทั่งสิ่งที่เกิดขึ้นจริง – ถือเป็นการตื่นตระหนกและไร้สาระ การประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: เห็นได้ชัดว่าแหล่งข้อมูลสื่อต่างๆ มากมายมักบิดเบือนข้อมูลจนเกินจริง หรือขยายเรื่องราวสำคัญๆ ให้กลายเป็นเรื่องราวยาวเป็นสัปดาห์และกินเวลานาน นึกถึง CNN ที่สร้างห้องนักบินปลอมระหว่างการรายงานข่าวเครื่องบินที่หายไปตลอด 24 ชั่วโมงเป็นเวลาหนึ่งเดือนการกล่าวร้ายแบบตลกโปกฮาที่ประชาชนทั่วไปใช้กันนั้นก็น่าขันไม่แพ้กัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนโซเชียลมีเดีย เหล่าคนอวดดีจากทั่วทุกมุมโลกต่างพากันสร้างวิกฤตการณ์ที่ทำลายล้างโลกจากโครงการที่มองโลกแคบๆ และสิ่งที่น่ารำคาญใจ แข่งขันกันเพื่อชิงรางวัล Best Online Dramatic Performance กับผู้พูดเกินจริงอีกมากมาย เรื่องที่ฉันชอบที่สุดคือตอนที่คนดังระดับ D ตาย แล้วอินเทอร์เน็ตครึ่งหนึ่งก็กระโดดโลงศพไซเบอร์ ทำตัวเหมือนคานธีถูกตรึงกางเขนอย่างไร้ยางอายเพื่อดึงความสนใจมาที่ตัวเอง

เสื้อผ้าใหม่ของจักรพรรดิ
เนื้อเรื่อง: จักรพรรดิผู้ใส่ใจแฟชั่นกลายเป็นมีมเดินได้ "ใครใส่ได้ดีกว่ากัน" เมื่อเห็นจุดอ่อนของเขา – ความหลงตัวเองที่หลงตัวเอง – โจรสองคนจึงตัดสินใจจ้างเขาให้สวมชุดที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ชุดใหม่นี้ พวกเขาอ้างว่าจะดูดีจนมีแต่คนฉลาดเท่านั้นที่จะมองเห็น ในขณะที่คนธรรมดาสามัญกลับมองไม่เห็นอะไรเลย ไม่นานนัก คนของกษัตริย์ก็แวะเข้ามารายงานสถานการณ์ พวกเขาเห็นโจรกำลังตัดอากาศด้วยกรรไกร แต่เพื่อรักษาชื่อเสียงของราชวงศ์ พวกเขาจึงบอกจักรพรรดิว่าชุดนั้นกำลังมาได้ตามปกติแล้ว ขอบคุณ เมื่อผ้าปลอมทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย จักรพรรดิก็ทำท่าเหมือนว่า พระองค์เดินอวดโฉมไปทั่วเมืองในชุดใหม่ของพระองค์ – ชุดวันเกิดของพระองค์เอง จริงๆ แล้ว ชาวเมืองไม่กล้าพูดถึงอัญมณีราชวงศ์ที่เปิดเผยออกมา จนกระทั่งเด็กน้อยผู้ซึ่งไม่แปดเปื้อนจากสังคมที่ถูกครอบงำด้วยเรื่องไร้สาระ ได้เปิดเผยความจริงอันเปลือยเปล่าในที่สุดบทเรียน: อย่าปล่อยให้ความกลัวการตำหนิต่อสาธารณะมาขัดขวางคุณจากการบอกความจริงที่ชัดเจนการประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: สองคำ: ความตื่นรู้ที่ควบคุมไม่ได้ ความลังเล – โดยเฉพาะอย่างยิ่งของผู้ที่ยึดหลักเหตุผลและเสรีนิยม – ที่จะประณามการส่งสัญญาณคุณธรรมและการทดสอบความบริสุทธิ์ของฝ่ายซ้ายสุดโต่งที่ชวนให้เบ้ตา นำไปสู่วัฒนธรรมการยกเลิก ความเห็นแก่ตัวที่ให้ความสำคัญกับอัตลักษณ์ และแนวคิดโง่ๆ อย่างเช่นการเพิกถอนเงินทุนสนับสนุนการบังคับใช้กฎหมาย อ้างอิงจากเจมส์ คาร์วิลล์ นักยุทธศาสตร์พรรคเดโมแครต (สหรัฐอเมริกา) ว่า “ความตื่นรู้ (Wokeness) เป็นปัญหาและทุกคนรู้ดี เป็นเรื่องยากที่จะพูดคุยกับใครก็ตามที่ไม่พูดแบบนี้ในปัจจุบัน... แต่พวกเขาไม่อยากพูดออกมาดังๆ”

คนเป่าปี่
เรื่องย่อ: เมื่อเมืองหนึ่งเต็มไปด้วยหนู นักเป่าขลุ่ยผู้มีพรสวรรค์ (ขยิบตา) สวมเสื้อคลุมสีเหลืองแดงอันวิจิตร (คำศัพท์ประจำวัน: “pied” แปลว่า “หลากสี”) เสนอตัวจะกำจัดหนูเหล่านี้ในราคา 50 ปอนด์ นายกเทศมนตรีเห็นด้วย และนักเป่าปี่ก็ล่อหนูเหล่านั้นไปพร้อมกับการแสดงคอนเสิร์ตฟรี พวกมันตามเขาลงไปในแม่น้ำและจมน้ำตาย แม้จะมีบริการกำจัดแล้ว แต่นายกเทศมนตรีผู้มีชื่อเสียงกลับทำตัวแย่ เสียเปรียบฮีโร่ของเรา ไพเพอร์ผู้โกรธจัดจึงเล่นเพลงที่เขารู้ว่าเด็กๆ น่าจะชอบ (เบบี้ชาร์ค?) แล้วพาพวกเขาไป ขึ้นอยู่กับเวอร์ชันที่พวกเขาไม่เคยเห็นอีกเลย หรือถูกพาตัวไปตายเหมือนหนูซึ่งดูรุนแรงเกินไป แต่เอาเถอะ คราวหน้าก็จ่ายตังค์ซะบทเรียน: หากคุณไม่รักษาสัญญา คุณก็จะได้รับผลกรรมตามมาการประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: สังคมส่วนใหญ่สูญเสียความสามารถในการประเมินสาเหตุและผลกระทบไปอย่างสิ้นเชิง ยกตัวอย่างเช่น หากคุณปล่อยให้ผู้คนจำนวนมากต้องเผชิญปัญหาทางเศรษฐกิจด้วยการจ้างคนภายนอกและเปลี่ยนงานให้เป็นระบบอัตโนมัติ พวกเขาก็จะรู้สึกไม่พอใจ และคุณก็จะไม่มีโอกาสได้บ่นเมื่อพวกเขาเลือกคนที่เข้าข้างพวกเขาในทำนองเดียวกัน หากคุณคุกเข่าทับคอคนที่ทำผิดเล็กน้อยเป็นเวลาเก้านาที แล้วคลิปวิดีโอที่นำไปสู่การเสียชีวิตกลายเป็นไวรัล คุณก็ไม่สามารถบ่นเรื่องความไม่พอใจของประชาชนในวงกว้างและโทษจำคุกเป็นเวลานานได้ หากคุณปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความยุติธรรม ความเคารพ และความเหมาะสม ผลกระทบเชิงลบก็จะลดน้อยลงหรือหลีกเลี่ยงได้อย่างสิ้นเชิง

แพะสามตัวจอมห้าว
เนื้อเรื่อง: แพะสามตัว – ตัวเล็ก กลาง และใหญ่ ตามลำดับ – หมายตาพวกมันไว้บนเนินเขาที่มีหญ้ายาวเหยียดและน่ากิน โชคร้ายที่ร้านอาหารที่พวกมันจะไปอยู่ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำลึก และสะพานเดียวของร้านนั้นมีโทรลล์หิวโหยอยู่ใต้สะพานนั้น ดังนั้นจึงเปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของคอมมานโดประจำของเว็บไซต์นี้หลายตัว แต่แพะผู้มีพรสวรรค์กลับฉลาดกว่าโทรลล์จอมโมโหที่พูดจาไม่รู้เรื่อง แพะตัวเล็กที่สุดสัญญาว่าแพะตัวที่อยู่ข้างหลังตัวใหญ่กว่าและอร่อยกว่า แพะตัวที่สองก็สัญญาแบบเดียวกัน แพะตัวที่สามตัวใหญ่พอ โอเค ใหญ่พอที่จะขวิดตาโทรลล์และเหยียบย่ำมันได้ แพะทั้งสามตัวเดินไปกินหญ้าบนทุ่งนาอันสวยงามบทเรียน: เลือกการต่อสู้ของคุณอย่างชาญฉลาด และหากมีคนอื่นที่เหมาะสมกว่าในการต่อสู้กับภัยคุกคามที่คุณคิดว่าเป็น ก็ปล่อยให้พวกเขาทำไปการประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: ปัจจัยสำคัญที่ทำให้สังคมมีความขัดแย้งกันมากขึ้น คือความไม่สามารถหลีกหนีความวุ่นวายและดำเนินชีวิตต่อไปได้ ตั้งแต่คนดังที่ส่งสัญญาณคุณธรรมทำลายรางวัลออสการ์ไปจนถึงนักศึกษาที่รู้ทุกอย่างที่อ้างว่าจุดยืนทางสังคมของพวกเขาเป็นที่ยอมรับได้เพียงอย่างเดียว ไปจนถึงนักรบเพื่ออิสรภาพที่คิดว่าการสวมหน้ากากอนามัยในช่วงการระบาดใหญ่จะกระทบต่อเสรีภาพ วัฒนธรรม "ทุกคนเป็นผู้เชี่ยวชาญ" ของเราแสดงให้เห็นว่าไม่มีเนินเขาลูกไหนเล็กพอที่จะให้คนโง่ส่วนใหญ่ตายได้

เจ้าหญิงกับถั่ว
เรื่องย่อ: เจ้าชายเจ้าเรื่องมากคนหนึ่งตามหาเจ้าหญิงที่สมบูรณ์แบบ เขาปัดไปไหนไม่ได้เลย แต่กลับหายไปในแอป RoyalRomance™ ส่วนสาวๆ ที่ผับ Ye Olde Royal ต่างก็ดูแลเรื่องส่วนตัวเก่งเกินไป หรือไม่ก็มีแผลไฟไหม้ที่หัวเข่าและหลัง ถ้าคุณเข้าใจที่ฉันหมายถึงนะ คืนฝนตกหนักคืนหนึ่ง หญิงสาวที่เปียกโชกเดินเข้ามาใกล้ปราสาทและอ้างสิทธิ์ในมรดกของราชวงศ์ พระมารดาของเจ้าชายผู้มีวิธีคัดกรองลูกสะใภ้ที่แปลกประหลาด ได้ให้หญิงสาวนอนบนที่นอนหลายสิบหลัง โดยมีถั่วอยู่ใต้ที่นอนชั้นล่าง เมื่อหญิงสาวบ่นว่าปวดหลังอย่างรุนแรงในเช้าวันรุ่งขึ้น จึงมีมติว่าแท้จริงแล้วเธอเป็นเจ้าหญิงบทเรียน: จริงๆ แล้วฉันหวังว่าคุณจะบอกฉันได้นะ อย่าด่วนสรุปไปหน่อยเลย? เรื่องเล็กๆ น้อยๆ สำคัญมากเหรอ?การประยุกต์ใช้ในยุคปัจจุบัน: ไม่ว่าเจตนาจะสื่ออะไร กลเม็ดเด็ดพรายใต้ที่นอนอาจเป็นบททดสอบความบริสุทธิ์ที่แปลกประหลาดและสุดโต่งที่สุด จนกระทั่งมีทวิตเตอร์เข้ามา โอ้ แต่ทวิตเตอร์ที่ชาวเมืองมีกันตอนนี้! เยสสส!!เราอยากอยู่ในโลกที่เจ้าหญิงถูกตัดสินด้วยอาการปวดหลังที่เกิดจากเมล็ดถั่วจริงๆ หรือ? เช่นเดียวกัน เราอยากอยู่ในสังคมที่ "ตัวกระตุ้น" ขนาดเท่าเมล็ดถั่วทุกตัวต้องถูกทำให้อับอาย ถูกทำให้บริสุทธิ์ และถูกควบคุมความคิดด้วยความคิดเห็นที่ "บริสุทธิ์" ที่สุด ซึ่งได้รับการตอบแทนด้วยการกดไลก์ รีทวีต และการคลิกผ่านจริงๆ หรือ? เราจำเป็นต้องเอาอกเอาใจผู้คนในพื้นที่ปลอดภัยและปลูกฝังความรู้สึกผิดในตัวเด็กนักเรียนผู้บริสุทธิ์ด้วยแผนภูมิที่แสดง "ตัวตนของคนผิวขาวแปดประการ" จริงหรือ? (ฉันคือ "คนทรยศผิวขาว" นะ)

ขายการ์ตูน pdf Princess หมึกจีน เล่มละ 20 บาท ดูรายละเอียดคลิกรูป